"Wij zijn soms net een castingbureau"

Van massawerving naar speuren naar de speld in de hooiberg

Twintig jaar geleden bestond marktonderzoek vooral uit de standaardwervingen: moeders die verantwoordelijk zijn voor de boodschappen, mannen die beslissen over de aanschaf van auto's of elektronica. Inmiddels is dat al enige tijd veranderd. We zien niet alleen een duidelijke groei in zakelijke wervingen, maar krijgen ook steeds vaker heel specifieke verzoeken.

Dat varieert van mensen met een laag sociaaleconomisch profiel tot mensen met een bepaald vermogen, van jongeren met diabetes tot deelnemers aan onderzoek naar huiselijk geweld. Soms gaat het om autorijders die we naar Duitsland moeten krijgen om daar onder een laken naar een auto te kijken. Het is fascinerend hoe divers de onderwerpen zijn waarover je met respondenten spreekt, en hoe oprecht dankbaar sommige doelgroepen zijn dat er naar hen geluisterd wordt.

En dan heb ik het nog niet gehad over de combinaties die we moeten maken: specifieke aantallen respondenten, beschikbaarheid op bepaalde data en tijdstippen, en talloze verschillende criteria die allemaal moeten matchen. Dat is met recht zoeken naar spelden in de hooiberg. Een complexe legpuzzel voor gevorderden!

Dat is een uitdaging, maar één die we omarmen, dat vertelde ik al eens eerder in een blog. Al doen we het nog zo graag, ik merk regelmatig dat men onderschat hoeveel tijd en moeite het kost om deze pareltjes te vinden. De zoektocht is slechts de eerste stap. Daarna volgt de kunst van het overtuigen: mensen enthousiast maken om deel te nemen. Je doet toch beroep op hun tijd en dat is voor veel mensen een schaars goed.